♫♫

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/MzQyNDM.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

♫♫ میگی بازم کنار همدیگه واژه بچین ؟
راجب چی ؟ باشه بشین
چشاتو باز کن ، یه لحظه ماله من باش ،
یه لحظه بیا توی حس و حال من باش
پس میکروفونو به دست من تو بده بگم ،
از این زمونه و از دلی که تکه تکه است
هر اهنگه منم مساویه ذکر یه درد ، جز اینم ندارم یه فکر بهتر
از جومونگی بگم که شده سنبل رشادت ،
ایران براش شده مثل صندوق تجارت
پس هنرمنده وطن الان کجاست ؟ نیست ؟
اون تو زیرزمین میخونه ، چونکه مجاز نیست !
از چی بگم برات ؟ انتظار داری جه چیزی از جیب من دراد ؟
به جز کاغذ سفیده پاره ، خوب آره رفیق ،
حرف توشه ، ولی با خودکار سفید
توام مثل منی ، توام کم درد نداری ،
درد اصلیت اینکه تو همدرد نداری
من کسی نیستم با این زخما دردم بگیره ،
ولی این اشکها رو کی میخواد گردن بگیره ؟
از چی بگم خدا ؟ از این بنده های خسته ؟
از این همه درد تموم دنده هام شکسته
خنده هامو نبین ، این خنده هام یه چسبه رو لبم ،
این منم با یه رد پای خسته
از چی بگم ، بگو از یه روح زخمی ،
که باید یک تنه بره تو قلب کوه سختی
از روزایی که خط خوردن توی تقویم ،
خبر میدن از یه اجتماع رو به تخریب
از چی بگم ؟ از بچه های پایین شهر ؟
که غذا واسه خوردن دارن ماهی یه شب ؟
اونکه تنها دلیل خوابش به عشق فرداست ،
تنها پاتوق عشق و حالش بهشت زهراست
یا که بگم از اون رفقای کاخ نشین ،
که هستن تو واردات کالای ساخت چین
تو به من اینو بگو ، من از چی بگم خوب ؟
ما گفتیمو تموم درد ها ریشه کن شد ؟
از چی بگم برات ؟ شاید قصه دوست داری ،
مثل قصه ی اون همکلاسیان روستایی
اگه قصه تلخه ، گناه واقعیت ،
داستان نرگس و گلهای باغ میهن
که نشستن با صد چرا و افسوس کاشکی ،
یه بخاری جای چراغ نفسوز داشتی ...
چراغ افتاد و توی کلاس گُر گرفت ،
آتشی که پوست بچه ها رو مثل گرگ گرفت
یه طفل معصوم با داد و فریاد گفت :
زود بدویین سمت در ، ولی درم قفل بود
چشام خشک شد ، یکم بهم اشک بده ایزد ،
این بچه ها با کدوم دست مشق بنویسن ؟
کودکی مُرد ، در راه کلاسی که سوخت و منتظره یه جراح پلاستیکه !
یاس نمیخواد ته قصه رو هرگز ببنده ،
چون باز دلش میخواد که نرگس بخنده !
از چی بگم ؟ صبح نشده غروب زد ،
تو قلب بچه های مدرسه ی درود زن ...
غصه نخور ، صدام بشنو از زیر خونت ،
من صداتو به گوش همه میرسونم
از چی بگم ؟ دلی که فقط اسمش دله
یا عمری که نصفش اشکه ، نصفش گِله ؟
یا از روح توی زندون که جسمش وله ؟
آدم مجبور که با شرایط وفقش بده !
از چی بگم ، بگو از یه روح زخمی ،
که باید یک تنه بره تو قلب کوه سختی
ولی قصم به خدا ، قصم به روح تختی ،
که من بدون ترس میرم به سوی تقدیر
خیلی خشنِ زندگی ولی خوصله کردم ،
تو فَشن زندگی من یه مُدل دردم
ولی دفتر گذشته هامو ذره ذره کردم
اومدم جلو که پی درد سر بگردم
از چی بگم
از چی بگم ؟
♫♫

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/NjY3NjQ.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

♫♫ کنار ِ تو عجب آرامشی هست !
تو که دستات بوی ِ یاس میده !
نگاهت مثل ِ بارون روی گل ها ،
به قلب ِ یخ زدم احساس میده !
واسه خندیدنت دنیامو میدم !
همین خندت برای من یه دنیاس !
دیگه دردی ندارم وقتی خوبی !
بهشتم پشت ِ لبخند تو پیداست !
تو که چادر نمازت آسمونه !
با عشقت روشنه هرجای خونه !
دعا کن مادر من که دعاهات ،
مث ِنور توو تاریکی می مونه !
ببخش گاهی اگه بی تاب میشم !
اگه یادم میره من خوبیاتو  !
اگه با بی قراریم این همه سال ؛
سفید کردم سیاهی موهاتو . . .
تو که چادر نمازت آسمونه !
با عشق روشنه هرجای خونه !
دعا کن مادر من که دعاهات ،
مث ِنور توو تاریکی می مونه ! ♫♫

♫♫ بعد این همه مدت فهمیدیم که ما
خودخواه نیستیم کمک هست به جا
لحظه ها سپری میشن پس بذار
هم صدا کنیم با دشمنی به داد
چونکه همین یه بار داره نفرت که سام
میکشم که باز بگمش ببار
اینو بدونین بدونه اینکه
بمونیم بمونه اینکه
حرف تا وقتی که زمین میچرخه
کمک به هم نوع واسه چی سخته؟
همه برپا از جا دست همو بگیریمو
به جای اینکه بشینیمو نگاه کنین ببینینو
که ما داریم اما واسه کسی دیگه کمبود
درسته ترکیم اما مثه اینکه تنپوشه
کسی رو که لیاقت داره بهش کمک کن
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند

اگه شصت مرد شرخر دست به دست شن
پرپر کنن من در به در شم
هشصد مسلسل هست تو دستمو
صرفاً به دشمن من نترسم
از بس که من بحث سرنوشتم
هرکس به من دستش گرفت
اما خنجر بزد محکم به پشتم
لعنت به من دوست بود یا دشمن
اما معما اینجاست
که هرکس ازم باز کمک خاست
من صد در صد هستم
مثه سنت نسلاً به نسلم
واسه اونایی که خستن بی مسکن
واسه فراموشی از باده مستن
توی مشکلات دستم ببستن
از دردو از غم شکستن
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
تاسه باشه حاضر واسه سازه تازه تاسه باشه
واسه گوشه نازه کاسه تا که کمک چون مرد
تو بعد تو مرد چو ره که ماها خودخواهیم گوش کن پس
ما شدیم خسته بس از دست شست ناسپاس
که یاءس عاقبت کسایی که بزرگ شدن به دستِ یاس و هیچ کس
که راهو رسم ارزش دادن به بخشش که یاد دادن
حالا میخام به حاشیه بریم بحث عوض شه هس غرض
که بگیم هس مرض که ماها نمیتونیم رپو به سادگی ترک کنیم
از هر قومی، مردمی دوسمون دارن نمیتونین ما رو طرد کنین
ببین امید تو دله ماست بس کنید
که بتونین ما رو از عشقمون سرد کنین
حرف ما رو بشنوینو از بر کنین
به جای اینکه بخاین مارو دلسرد کنین
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
♫♫

♫♫ این منم،یک مرد تنهاتوی راه یک بیابونِ تاریک
تا چشم کار میکنه ظلمات راهم دوره یا نزدیک؟
تا کجا باید ادامه داد به این راه همه جا تاریک،
بالا سرم آسمون سیاهاین راه هست سخت و طولانی
راه بلد این جاده فقط یکیست
زیر پام که نگاه میکنم فقط خاک وای ترسام
چه ترسناکی ک سری نقطه ی نورانی تو آسمون چشمامو جلب میکنه
به سمتشون که بینشون یکی نورانی تره
که اون نور نور ستاره ی منهبهم امید میده میگه بیا انرژی حرکتم شده زیاد
مثل اینکه باید به سمتش حرکت کنم تا بتونم به
کمک اون ستاره راه خودم روآروم، آروم پیدا کنم
حالا قدممو تند تند بر میدارمراه سخته ولی دست
بر نمیدارمدر طی مسیر طولانی و دراز روز رو در روبروم میبینم
رسیدم به هدف وقتی نور رو دیدم دویدم هر طرف
ا یه شور و شعف خستگیام شد رفع با این حد که بود ضعف من بودم که پیدا کردم
با خوشحالی رفتم به سوی نوررفتم و بعد بهش گفتم
با غرورمیدونم میای باهام تا جا های دورتو تاریکی شب ها چشمامو نمیکنی کور
هدف حرکت به طرف روشناییولی حالا رسیدم
به یه دوراهی چپ و راسته کدومو برم مسیر درست تو این دو راه پیدا بشه؟
من که تونستم تا اینجا رو خودم بیامقدم به قدم تو این
مسیر نیوفتادم تو دامحالا توی نعمت آزادمو رهام
تصمیم خودمه راهی رو که خودم میخوام؛آره
سمت چپ(چپ) خاک اون پر طلاستولی راه راست
در مسیر ستاره هاستنه من میرم به طرف
طلا تا نخورم به تاریکی هواهم روشن،هم زیبا
طلاس تولی ستاره همیشه تو آسموناست
برو بریم به چپ(چپ) حرکت،محکم و پر استقامت
وای دوباره همه جا تاریک شدترس و وحشت
تیرگی نزدیک شدزرق و برق طلا ها کم کم
از بین رفتمن موندمو پشیمونی اما چه سود؟
پس کو اون شهر طلاییِ زیبانمیتونم حتی پیدا کنم
یک راهنماآهایکسی نمیشنوه
اینجا صداماون ستاره هم رفت دیگه
پشت ابرادلم گرفاز این تاریکی مطلق

ناگهان غبار ابر رفت کنارنور اون ستاره منو کرد
امیدوارانرژی حرکتم آره شده زیادچون که به ستاره دیگه دارم اعتماد
حالا من دیگه میدونم راهم کجاستاز این به بعد
حرکت میکنم به راه راستراهی که در مسیر
ستاره هاستراهش سختهخونه ی منو شماست
با یه موفقیت همه چی رو فراموش نکننور
خدا رو تو دلت خاموش نکندعاکن برو بگو خدایا شکرتتا اینکه خدا همیشه باشه پشتت
تعبیر این خواب من فقط یک چیز بودتشبیه
اون و خداوند عزیز بودسمت چپ فقط تو
مسیر جهنّمراه راست بهشت واسه روز رستو خیز بود
بیایین تا آخرش با اون نور باشیم و بسبیاین تو
زندگی دور باشیم از هوسستاره ی قطبی برامون باشه یک درسبرون از خودت اون شب نحس
چشماتو ببندی و باز کنیمیبینی که ته خطی واست چی میمونه؟
فقط اعمالته که طبق اون خداوند تصمیم گیری میکنه
پس همه برگردیم از سمت چپاسم خدا رو بیاریم روی لب
امید که ستاره ی قطبی برای ماتو زندگی باشه یه راهنما
♫♫

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/NzE5Njg.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

ترانه : فرید احمدی

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/MzUyNzE.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

♫♫ تو با منی، حس می کنمت
همین جا روبروی خودم
صداتو می شنوم همه جا
یا شاید من دیوونه شدم
اگه تو، تو اتاقم نیستی
چرا کنار تو می شینم
چرا دارم تو رو می بوسم
چرا دارم تو رو می بینم
{من با تو ام عزیزم، اسم منو صدا کن
می بینمت کنارم، می بوسمت نگام کن}
اگه تو، تو اتاقم نیستی
چرا هوای تو تو خونه ست
چرا با تو حرف می زنم هر روز
نگو تو دلت این دیوونه ست
اگه تو، تو اتاقم نیستی
چرا کنار تو می شینم
چرا دارم تو رو می بوسم
چرا دارم تو رو می بینم
{من با تو ام عزیزم، اسم منو صدا کن
می بینمت کنارم، می بوسمت نگام کن}
می بینمت کنارم...
من با تو ام عزیزم...
♫♫

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/NjgwNzU.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

<!-- Begin play online music IRMP3 - http://www.irmp3.ir -->
<audio style="width:150px" autoplay="" controls="">
  <source type="audio/mpeg" src="http://www.irmp3.ir/download/s/Njg3OTY.mp3"></source>
  <!-- پیام مورد نظر شما در صورتی که مرورگر قابلیت پخش آنلاین را پشتیبانی نکند -->
مرورگر شما پخش آنلاین را پشتیبانی نمی کند
</audio>
<p><a title="دانلود آهنگ جدید" rel="follow" href="http://www.irmp3.ir" target="_blank">دانلود آهنگ جدید</a></p>
<!-- End IRMP3 Code -->

♫♫ تو به جای منم داری زجر می‌کشی
یکی عاشقته که تو عاشقشی
تو به جای منم پُر غصه شدی
نذار خسته بشم٬ نگو خسته شدی
نگرانِ منی که نگیره دلم
واسه دیدن تو داره میره دلم
نگرانِ منی مثل بچگی‌هام
تو خودت می‌دونی من ازت چی می‌خوام
مگه میشه باشی و تنها بمونم
محاله بذاری٬ محاله بتونم
دلم دیگه دل تنگی‌هاش بی‌شماره
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض میکنی زندگیمو
تو یادم دادی عاشقیمو
تو رو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم
نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سرنوشتو نوشته
تحمل نداره نباشی
دلی که تو تنها خداشی
یه غرور یخی٬ یه ستاره سرد
یه شب از همه چی به خدا گله کرد
یه‌دفعه به خودش همه‌ چی رو سپرد
دیگه گریه نکرد٬ فقط حوصله کرد
نگرانِ منی٬ به تو قرصه دلم
تو کنار منی٬ نمی‌ترسه دلم
بغلم کن ازم همه چیمو بگیر
بذار گریه کنم پیش تو دل سیر
مگه میشه باشی و تنها بمونم
محاله بذاری٬ محاله بتونم
دلم دیگه دل تنگی‌هاش بی‌شماره
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض میکنی زندگیمو
تو یادم دادی عاشقیمو
تو رو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم
نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سرنوشتو نوشته
تحمل نداره نباشی
دلی که تو تنها خداشی
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
♫♫

♫♫ که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
نخوردیم نون گندم دیدم که دست مردم آقای مجری
عید آمده، عیده آمده
چی جوری بودم؟
چی شده؟ چی جوری؟
چی شده؟ چی جوری؟
چی شده؟ چی جوری؟
چی شده؟ چی جوری؟
حس همون آدمی رو دارم که یه دری رو می بینه با سرعت میره سمتش بازش کنه بره اونور، پَخ میخوره تو دیوار
سال نو مبارک، بَرَ؟
هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز
هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز
هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز
اون موبایل منو بده دیگه عزیزم قبض تلفنم!!! اون موبایل منو بده دیگه
بذارید آقای مجری به همین فکر و خیالا باشن
ولی کار را که کرد؟ آن که خرید
چی شده؟چی شده؟
چی شده؟چی شده؟چی شده؟چی شده؟
سیر داغ!!!
بَرَ؟ بَرَ؟ بَرَ؟ بَرَ؟
چی جوری بودم؟ چی جوری بودم؟ چی جوری بودم؟ چی جوری بودم؟
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
اوووه!!!
آقای مجری: چرا اینجوری میکنی؟
قشنگ بود آقای مجری؟
خوشتون اومد؟
♫♫

♫♫ سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
For years my heart was in search of the Grail
What was inside me, it searched for, on the trail
گوهری کز صدف کون و مکان بیرونست
طلب از گم شدگان لب دریا می کرد
That pearl that transcends time and place
Sought of divers whom oceans sail
به ادامه مطلب بروید

♫♫ زیبا هوای حوصله ابری است...
چشمی از عشق ببخشایم
تا رود آفتاب بشوید
دلتنگی مرا
زیبا!
هنوز عشق
در حول و حوش چشم تو می چرخد
از من مگیر چشم
دست مرا بگیر و کوچه های محبت را
با من بگرد
یادم بده چگونه بخوانم
تا عشق در تمامی دلها معنا شود
یادم بده چگونه نگاهت کنم که تردی بالایت
درتندباد عشق نلرزد
زیبا
آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را
احساس میکنم
آنگونه عاشقم که نیستان را
یکجا هوای زمزمه دارم
آنگونه عاشقم
که هر نفسم شعر است
زیبا!
چشــــم تو شعر
چشـــــم تو شاعر است
من دزد شعرهای چشم تو هستم
زیبا!
کنار حوصله ام بنشین
بنشین مرا به شط غزل بنشان
بنشان مرا به منظره عشق
بنشان مرا به منظره باران
بنشان مرا به منظره رویش
من سبز میشوم
زیبا!
ستاره های کلامت را
در لحظه های ساکت عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچــــــرخانم
بر حول این مدار
زیبا!
تمام حرف دلم این است
من عشق را به نام تو آغاز کردم
در هر کجای عشق که هستی
آغاز کن مرا
♫♫

♫♫ شقایق صبح دلم
پرپر از داغ وطن
وقتی که تنها میمونم
کنارمه یاد وطن
تو لحظه های غربتم
پیشم بمون ای هموطن
برای آرامش من
از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن..
ساز دلم شکسته شد
گل صدا مرده دیگه
نپرس چرا خون ِ دلم
هزارتا پا خورده دیگه
تو لحظه های غربتم
پیشم بمون ای هموطن
برای آرامش من
از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن..
گواه زنده ی غمم
چشمای گریون ِ منه
هوای پُر مهر وطن
همیشه تو جون ِ منه
هک شده اسم میهنم
تو دفتر خاطره ی من
عذاب دوری از وطن
هر لحظه مهمون ِ منه
تو لحظه های غربتم
پیشم بمون ای هموطن
برای آرامش من
از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن..
ای بالاتر از کلام عشق
تو لحظه های غربتم
پیشم بمون ای هموطن
برای آرامش من
از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن..
ای زیباترین موجود
ای وطن
ای وطن دردی به وسعت تمام دشت های یاعسه در کویر دلم جاریست
و قطره قطره وجودم به خدا
دریا دریا غرق است
دریا دریا غرق است..
گواه زنده ی غمم
چشمای گریون ِ منه
هوای پُر مهر وطن
همیشه تو جون ِ منه
هک شده اسم میهنم
تو دفتر خاطره ی من
عذاب دوری از وطن
هر لحظه مهمون ِ منه
تو لحظه های غربتم
پیشم بمون ای هموطن
برای آرامش من
از وطنم بگو سخن
از وطنم بگو سخن.. ♫♫

زمانی که عرب ملخ میخورد ..... کورش به هرکس به اندازه خانواده اش گندم میداد ..... یعنی عدالت
زمانی که عرب در بیابان بز میچراند......کورش نیمی از دنیا راگرفت........ یعنی حکومت
زمانی که عرب دختررا ننگ میدانس ...... کورش به بانوی ایرانى احترام میگذاشت ..... یعنی مردم پرستی
زمانی که عرب را " ام جهل" میخوادند .... شاه کشور من اولین منشور حقوق بشررا نوشت!!!!! یعنی هنر
زمانی که عرب چوب میپرستید ..... کورش نیمی از دنیارا یکتا پرس کرد ...... یعنی وحدت
زمانی که عرب دخترش را زنده در گور میکرد ..... کورش کبیر برای دختران پارس دانشگاه ساخت !!!!!! یعنی عشق
زمانی که عرب در چادر بود ..... کشور من تخت جمشید و پاسار گاد داشت! یعنی عظمت
پس عرب چه اورد که من پارسی نداشتم ؟؟؟؟؟؟
زنده باد کوروش کبیر

ببخشیدبا عرض معذرت اگه میشه   یه نظری بدید  ثواب داره  دل منم شاد کنید با تشکر

مي دوني زيباترين خط منحني دنيا چيه؟ لبخنديه كه با اراده رو لب هاي

پسرک به او خیره شده بود.به خاطراتش رجوع کرد.تا به حال چنین چیزی دیده بود؟نه ندیده بود!

مدت ها بود این کلبه ی ساحلی را داشت. جایی برای تنهایی و سیگار و نوشیدنی و یا جایی برای خراب کردن کاخ یک دختر معصوم و پاک.
گاهی این دخترک ها پاک نبودند با پای خود پا به این کلبه پا می گذاشتند ولی بین اینها دختری زیبا ، ساده و فقیر مثل یک وصله بد می درخشید.
این دخترک معصوم هر روز دم غروب به ساحل می آمد و غروب نارنجی خورشید را نگاه میکرد.
پسر شیفته ی موج معصومیت در چهره ی دریایی و زلال دخترک شد.
دختره ساده دل بست به محبت های این پسر یا به قول بعضی ها اژدهای دوسر.
یک شب او را به کلبه دعوت کرد و در کمال بی رحمی به دختر تجاوز کرد.
دخترک بعد مدت ها مریض شد. دکتر رفت و آزمایش داد و از بد روزگار آزمایش مثبت بود.
با پسر تماس گرفت و گفت که به خاستگاریم بیا من جز این پدر پیر کسی را ندارم و از پس بزرگ کردن این بچه بر نمی آیم.
بار ها تماس گرفت و پیام فرستاد ولی تمامی اینها بی جواب می ماندند
در آخرین پیام به پسر گفت اگر نیایی به پدر و مادرت می گویم.
پسر که ترسیده بود به دخترک زنگ زد و به او گفت من به اناها گفتم تو اخر هفته به همان کلبه بیا . من مادر و پدرم را می آورم و آنجا از تو خاستگاری می کنم.
آخر هفته شد و از بد یا خوب روزگار پدر دختر به شدت مریض شد. دختر در دو راهی مانده بود و نمی دانست برود یا نه؟ اگر می رفت پدرش می مرد و اگر نمی رفت....
تصمیم گرفت به خانه پسر زنگ بزند و بگوید که نمی تواند بیاید. وقتی که زنگ زد خواهر پسر گوشی را برداشت .
دخترک بعد از سلام و احوال پرسی به او گفت من همان دختری هستم که قرار بود امشب مادر و پدرت در کلبه ی ساحلی از من خاستگاری کنند. خواهرش خیلی تعجب کرد. از قضا پدرو مادرش خانه نبودند او هم فکر کرد به قرار خاستگاری رفته اند.
برای اینکه حال و هوایش عوض شود خودش به ساحل رفت. درب کلبه ی برادرش را زد....
اما پس این در اتفاقات خوبی منتظرش نشده بود ....
چون برادرش بعد از گذاشتن قرار ملاقات با آن دختر معصوم برای خاستگاری به دوست های پسرش زنگ زد و به آنها گفت به خانه اش بروند و وقتی دختر آمد کارش را یک سره کنند.
همین که پسر ها در را به روی خواهرش گشودند او را به داخل کشاندند و ....
پسر به کلبه رفت تا از کار دوستانش مطمئن شود اما وقتی خواهرش را روی تخت دید که دورتادورش را خون گرفته و  فاصله ای با مرگ ندارد دیوانه شد به سمت ماشینش رفت و تفنگی دراورد و خود را به جهنم فرستاد.

"آری بدترین تاوان برای رحم نکردن به یک دختر ساده این است."

ديروز اينقدر سرد نبود... برف مي باريد ولي من تب داشتم...   نمي خواستم تا جان دارم هنوز از امروزم حرف بزنم... بس است آنقدر درون پيله ام ثانيه هايم  را فدا كردم....
ديروز ، امروز امروز كردم ... امروز را ببين بانوي ديروز...

پنجره آبي نفتي را باز كردم و از درون چهار چوب تنگش درختان به برف نشسته را به نظاره نشستم... درب چوبي خانه تلق تولوقش از زوزه باد راه افتاده بود... پنجره را باز گذاشتم تا كمي هواي خانه امروزم عوض شود... به طرف در رفتم تا چفتش را چفتتر كنم... كه بالافاصله صداي تلفن آمد... دردم گرفت... قلبم سوز داشت.... ولي گفتم محمدم است.. محمد ديروزم... با اشتياق  به سمت تلفن طلايي روي ميز گوشه خانه ام رفتم... به سبك بانوي محبوب خانه  تلفن را با غرور برداشتم...

- جانم...

- عزيزم تو راهم... غذا چي داريم...؟

غذا بيشتر از جگر سوخته ام هم مي خواست ؟!...ولي باز هم نگاهم را از پنجره برداشتم و  گفتم...

- خورشت فسنجون...

- به به عزيزم... پس اومدم.... يواش يواش لباسام و آماده كن.... واي .... چقدر استرس دارم...

نفسم تمام قلبم را دويد ... حالم به هم ريخت.. بي آنكه متوجهم باشد گفت ...

- عزيز اصلاح كردم... خوشكل شدم كه نگو و نپرس...

قلبم پاره شد... تنها خدا مي دانست در آن لحظه زمين را مي خواستم.... قبر را ... و تمام نكير و منكرها را كه به جاي پرسيدن يك سنگ صبور شوند تا بگويم چقدر عاشق بودم... و چقدر گريانم امروز...

خداحافظي كردم ... به نيم ساعت نشد كه رسيد... عجب روزي بود امروز... سرما و سوز داشت... ولي من ... من ديروز ها گرما را داشتم... تب داشتم... از درون مي سوختم....

با ورودش بوسه اي به گونه خشكم زد و به طرف حمام رفت... خواستم كمي خودم را بي تفاوت جلوه دهم ولي مگر مي شد... به طرفم برگشت... حتي اشكهايم را نديد...

- عزيز يه حوله تميز بيار و عطر ....

بله ديگر امشب عروسيش بود.. بايد هم خوش بو مي شد.... شب هوو آوردن درون آشيان من... درون بستر من ...... شب دفن ديروزها ...

حوله نويي كه از جمعه بازار به شيوه هر ساله برايش خريده بودم را با عطر سي ساله اش كنار سكو نهادم... همانجا لبه سكو نشستم و به آوازش گوش دادم... آواز دلبر  دلبرش نفسم را ... وجودم را به آتش حسادت مي كشيد... هنوز عروس تازه را نديده بودم... برايش خواستگاري رفته بودم ... خودم.... با چشمان خودم مادر عروس را ديدم ... ولي خود عروس را هرگز...

جگرم تاب نياورد از اين آوازهايش... از حمام بيرون آمدم و گوشه چشمم را با دستمال دستم پاك كردم... چشمانم پف داشت؟ نمي دانم... سه روزي مي شد آينه را نديده بودم... ديگر آينه مي خواستم چه كار.... محمدم مي رفت ... مي رفت براي به پا كردن حجله اش... پنج سال بود كه بچه دار نمي شديم.... دكتر گفته بود مقصر منم... بيمار منم .... تمام درد از من است.... سفره را پهن كردم و خورشت فسنجان را درون كريستال ريختم ... بشقاب و قاشقش را كنارش نهادم... خودم ميلي به غذا نداشتم... ولي نشستم... از حمام بيرون آمد... لبخند به لب و گل از گل شكفته...

هر مردي شب اول حجله اش خوشحال است.... يادم مي آيد شب اول با من بودنش در ديروزها هم همينقدر گل انداخته بود... درست است ديگر .... نه ؟

- نميگي عافيت باشه زهرا خانوم.... داماد از حمام اومده... عطرش چه خوش بوهه... به به ...

بي انصاف نامرد ... چرا نمي بيند كه در حال مردنم... چرا مرتب ياداوري مي كند امشب درون آغوش ديگري خواهد بود... زنگ خانه به صدا در مي آيد... با شتاب و همان آواز بيرون مي رود.... كنار سفره خيمه مي زنم و اشك مي ريزم... صداي گريه بچه اي مي آيد... بي تفاوت گريه را ادامه مي دهم... محمد وارد مي شود... شناسنامه اي به من مي دهد... بازش مي كنم...

عباس رستمي ... فرزند محمد رستمي ... نام مادر : زهرا مقدري...

نفسم بالا نمي آيد ... اين بچه...

بي آنكه مكث كنم سوال مي پرسم ...

- اين بچه مال كيه ...؟

- مال من و توهه.... تو واقعا فكر كردي ... من اونقدر نامرد و پستم كه به خاطر يه بچه تو رو نابود كنم.... من سه ساله دنبالشم .... قانوني و موجه.... بدون اينكه دستم به زني خورده باشه... عزيز خورشت و بكش...

نفسم به شماره افتاد.... بارها رفته بوديم براي درمانهاي تك نفره و هزار و يك راه ميانبر ولي نمي دانستم بي آنكه من بدانم دنبالش را گرفته است .... خدايا ... به چه زباني شكرت كنم ...

ديروز اينقدر سرد نبود... برف مي باريد ولي من تب داشتم...   نمي خواستم تا جان دارم هنوز از امروزم حرف بزنم... بس است آنقدر درون پيله ام ثانيه هايم  را فدا كردم....
ديروز ، امروز امروز كردم ... امروز را ببين بانوي ديروز...

پنجره آبي نفتي را باز كردم و از درون چهار چوب تنگش درختان به برف نشسته را به نظاره نشستم... درب چوبي خانه تلق تولوقش از زوزه باد راه افتاده بود... پنجره را باز گذاشتم تا كمي هواي خانه امروزم عوض شود... به طرف در رفتم تا چفتش را چفتتر كنم... كه بالافاصله صداي تلفن آمد... دردم گرفت... قلبم سوز داشت.... ولي گفتم محمدم است.. محمد ديروزم... با اشتياق  به سمت تلفن طلايي روي ميز گوشه خانه ام رفتم... به سبك بانوي محبوب خانه  تلفن را با غرور برداشتم...

- جانم...

- عزيزم تو راهم... غذا چي داريم...؟

غذا بيشتر از جگر سوخته ام هم مي خواست ؟!...ولي باز هم نگاهم را از پنجره برداشتم و  گفتم...

- خورشت فسنجون...

- به به عزيزم... پس اومدم.... يواش يواش لباسام و آماده كن.... واي .... چقدر استرس دارم...

نفسم تمام قلبم را دويد ... حالم به هم ريخت.. بي آنكه متوجهم باشد گفت ...

- عزيز اصلاح كردم... خوشكل شدم كه نگو و نپرس...

قلبم پاره شد... تنها خدا مي دانست در آن لحظه زمين را مي خواستم.... قبر را ... و تمام نكير و منكرها را كه به جاي پرسيدن يك سنگ صبور شوند تا بگويم چقدر عاشق بودم... و چقدر گريانم امروز...

خداحافظي كردم ... به نيم ساعت نشد كه رسيد... عجب روزي بود امروز... سرما و سوز داشت... ولي من ... من ديروز ها گرما را داشتم... تب داشتم... از درون مي سوختم....

با ورودش بوسه اي به گونه خشكم زد و به طرف حمام رفت... خواستم كمي خودم را بي تفاوت جلوه دهم ولي مگر مي شد... به طرفم برگشت... حتي اشكهايم را نديد...

- عزيز يه حوله تميز بيار و عطر ....

بله ديگر امشب عروسيش بود.. بايد هم خوش بو مي شد.... شب هوو آوردن درون آشيان من... درون بستر من ...... شب دفن ديروزها ...

حوله نويي كه از جمعه بازار به شيوه هر ساله برايش خريده بودم را با عطر سي ساله اش كنار سكو نهادم... همانجا لبه سكو نشستم و به آوازش گوش دادم... آواز دلبر  دلبرش نفسم را ... وجودم را به آتش حسادت مي كشيد... هنوز عروس تازه را نديده بودم... برايش خواستگاري رفته بودم ... خودم.... با چشمان خودم مادر عروس را ديدم ... ولي خود عروس را هرگز...

جگرم تاب نياورد از اين آوازهايش... از حمام بيرون آمدم و گوشه چشمم را با دستمال دستم پاك كردم... چشمانم پف داشت؟ نمي دانم... سه روزي مي شد آينه را نديده بودم... ديگر آينه مي خواستم چه كار.... محمدم مي رفت ... مي رفت براي به پا كردن حجله اش... پنج سال بود كه بچه دار نمي شديم.... دكتر گفته بود مقصر منم... بيمار منم .... تمام درد از من است.... سفره را پهن كردم و خورشت فسنجان را درون كريستال ريختم ... بشقاب و قاشقش را كنارش نهادم... خودم ميلي به غذا نداشتم... ولي نشستم... از حمام بيرون آمد... لبخند به لب و گل از گل شكفته...

هر مردي شب اول حجله اش خوشحال است.... يادم مي آيد شب اول با من بودنش در ديروزها هم همينقدر گل انداخته بود... درست است ديگر .... نه ؟

- نميگي عافيت باشه زهرا خانوم.... داماد از حمام اومده... عطرش چه خوش بوهه... به به ...

بي انصاف نامرد ... چرا نمي بيند كه در حال مردنم... چرا مرتب ياداوري مي كند امشب درون آغوش ديگري خواهد بود... زنگ خانه به صدا در مي آيد... با شتاب و همان آواز بيرون مي رود.... كنار سفره خيمه مي زنم و اشك مي ريزم... صداي گريه بچه اي مي آيد... بي تفاوت گريه را ادامه مي دهم... محمد وارد مي شود... شناسنامه اي به من مي دهد... بازش مي كنم...

عباس رستمي ... فرزند محمد رستمي ... نام مادر : زهرا مقدري...

نفسم بالا نمي آيد ... اين بچه...

بي آنكه مكث كنم سوال مي پرسم ...

- اين بچه مال كيه ...؟

- مال من و توهه.... تو واقعا فكر كردي ... من اونقدر نامرد و پستم كه به خاطر يه بچه تو رو نابود كنم.... من سه ساله دنبالشم .... قانوني و موجه.... بدون اينكه دستم به زني خورده باشه... عزيز خورشت و بكش...

نفسم به شماره افتاد.... بارها رفته بوديم براي درمانهاي تك نفره و هزار و يك راه ميانبر ولي نمي دانستم بي آنكه من بدانم دنبالش را گرفته است .... خدايا ... به چه زباني شكرت كنم ...

"مرد مغموم"
بهش نگاه کردم،بهم نگاه نکرد.دلم لرزید.آوار دنیا با تمام سنگینیش بر روح خرابم،سرخی را از صورت زیبای ماه گونش زدودم.برشکم برآمده اش دست کشیدم،نوازش گونه و محتاطانه.
تکانی نبود،نفسی نبود،جنبشی نبود،دیگر نبود!
بغضی به وسعت تنهاییم برروحم سایه انداخت،دستی کشیدم به چشمان بسته اش.روزی دریارا در خود داشت آبی چشمانش؛با انگشت سبابه بازکردم گره میان ابروهای کمانیش را.
اشک برپهنای باند گونه فرود آمد.انگشتانم را روی پهلویش کشیدم،برای روئیت شکوفه ی خنده بر لبانش کافی بود روزی.اما نمیخندد...دیگر نمیخندد...
بخند...بخند بی انصاف دوست داشتنی ام.نگذار عمری بمیرم و بمانم،با این همه خاطره؛بی انصافی است،رها کردن من میان اینهمه ازدحام خاطرات.
ناله ام بی جواب می ماند و من کم طاقت تر از همیشه عقب میکشم.درخود میشکنم و می روم،اما میبینم در آخرین لحظه پارچه ی سفید روی صورتش را. پارچه ی اتمام کار!
بیرون می زنم از بیمارستان،در واقع ترسان و لرزان فرار میکنم،از آن ساختمان مدرن و منفور.نیمه شب است و هوا بارانی! آخ! بارانم کجایی که دوباره بباری بر تنهایی بی امانم؟
تاعمر در این دنیا باقی است،از این شهرو خیابان و این همه عادت و هیجان و مهارتم بیزار خواهم بود!کیست که میگوید مرد گریه نمیکند؟گاهی باید مرد بود برای درک معنای گریه،باید مرد باشی تا بفهمی کِی و کجا بشکنی این دیواره ی ضد اشک را!
خیابان را عرض می کنم با قدم های کوتاه و آهسته.خیابان زیبایی است،با الوان مزین شده و سرتاسر پراست از درخت؛بی انتهاست در نظر اول! نور الوان می تابد روی پیکر خمیده ام،مهتاب نیز. سایه ی کم رنگی دارم به دنبالم، همین. من و سایه ام و آسمان و خدایی که شاهد شکستن این "من"هستند.چیزی وجود حقیر و نادانم پیچ و تاب میخورد،عذابی است که وجدان نامیده میشود.  
خیس می شوم ناگهان؛اما نه، ناگهان میفهمم این خیسی محسوس را!
نگاه بی حسی به اطراف می اندازم : خیسی براق خیابان...بوی خاک باران خورده...نیمکت دونفره...سوز هوا...بخار دم و بازدم های عمیقم...ابرهای تیره...ماه پنهان...همه ی اینها زیبایند؛اما نه بدون تو!
مردانگیم را میجویم در خاطرات،اسیر عشوه های زنانه ات است انگار. فاتح روحم شدی و حالا...حالا که حاضرم تمام وجود ناچیزم را به پای لبخندهایت بریزم،تنهاترینم کردی!
لعنت به سرعت...لعنت به خواب...دیگر تا جان در بدن دارم نمیخوابم! به جهنم که چشمانم مینالند برای لحظه ای خواب!بگذار این داغی باشد برای چشمان کم کار و لعنتی ام!
ماشینم را تحویل گرفتم،سرنوشتش معلوم است : اوراقی! سرنوشت من هم کاش جایی برای اوراقی من داشت،دلم کمی صدای استخوان و کمی لهیدگی عضلات را میخواهد.مغزی که تلاشی یابد و قلبم که دیگر نزند.
خدایا،مَردم و شهرتم عربده کشی است؛اما از هیاهو بیزارم! محتاج خردلی سکوت و سکونم برای هضم این ناپایداری،سکون ابدی ات لذت بخش است،مگرنه همسر عزیزم؟
برو...برو و داغی باش بردلم برای وداع با هرچه ریسک و هیجان و خطر است!
واژه ی خوبی است،اینکه بگویم پشیمانم،حتی ذره ای سکون به روحم نمیدهد!
مـــــــــــرگ...شاید تسکینم دهد روزی!
سحرحدادی

پسرک به چه دلهره سیب را از درختم دزدید
باغبانم از پی او تند دوید
سیب را دست دُردانه‌اش که دید
غضب آلوده به پسرک کرد نگاهی
در آن دم فهمید
دل دردانه‌اش بوده که او دزدیده نه سیب
دخترک اما
بغض چشمان او لرزه انداخته بود به دستش و
سیب دندان‌زده و دلش هر دو افتاد به خاک
می‌شنیدم که دلش می‌گفت: برو
و رفت تا به خاطر نسپارد گریه‌ی تلخ یارش را
باغبان
سال‌هاست که در چشمش آرام آرام
هجر تلخ دل و دل‌دار تکرار کنان
می‌دهد آزارش‌
و اندیشه‌کنان و غرق در پندار
تبر دست گرفت و جواب داد به این سوال
که خدای عالم ز چه رو در همه‌ی باغچه‌ها سیب نکاشت؟! "
سیب اما، میوه‌ی درخت عشقم
می‌پوسید آرام آرام
می‌شنید، زیر لب گفته‌های دخترک و
روی لب زمزمه‌های پسرک را
بی شک او قربانیِ دیگرِ غرور بود
جسمش تجزیه شد ساده ولی
ذراتش را من کشیدم در آغوش
سال‌هاست که می‌گذرد و حالا
بزرگ کرده‌ام باز درختی با سیب‌های سرخ
که اندیشه کنان و غرق در پندار از من می‌پرسد:
" چیست حکم بین سیب و جدایی؟ "
" ماجرای باغبانِ عاشق و تنهایی؟ "
و پسرک همسایه می‌آید
تا به چه دلهره سیب را از درختم بدزد
و باغبانم از پی او تند بدود و باز ...

دخترک خنده‌ی زیبایی کرد
ناگهان پدر پیر رسید
با نگاهی غضب‌آلوده به سیب
سیب دندان‌زده افتاد به خاک
میوه‌ی عشق مرا داد به باد
پسرک پا به فرار
با نگاهی تلخ
دخترک رفت کنار
تا زِ آن روز به بعد
میوه‌های من
این درخت دور افتاده زِ یاد
بی هیچ نگاهی بی‌افتند به خاک
و من خشکیده به هر باد رسم
پِیِ این عشق بپرسم بلند
که چه می‌شد چشم پسر
شاخه‌هایم را نمی‌کرد نگاه